| Nie masz produktów w koszyku |
Białoruski rusznik z szarego lnu z domieszką naturalnych tkanin – bawełny i wełny. Polecamy go jako przykrycie na ławę, stół, komodę. Można go również powiesić jako ozdobę np. w kuchni. Ozdobiony jest tradycyjnym białoruskim czerwono-czarnym, delikatnym ornamentem, umieszczonym na brzegach tkaniny. Cechą charakterystyczną ruszników jest ich nietypowy kształt – tkanina jest wąska i długa. Ruszniki to jeden z najbardziej rozpoznawalnych białoruskich produktów rękodzielniczych. W białoruskiej kulturze len jest symbolem płodności, zdrowia i dobrobytu, dlatego ruszniki pełniły nie tylko rolę użytkową i zdobniczą, ale także obrzędową. Były obecne podczas wszystkich ważniejszych wydarzeń i uroczystości , stanowiły cenny prezent, wyrażano przez nie życzenia, a nawet modlitwy. Również dziś rusznik może być piękną ozdobą domu i oryginalnym prezentem.
W białoruskiej kulturze len jest symbolem płodności, zdrowia i dobrobytu. W dawnych ludowych wierzeniach przypisywano mu rolę oczyszczającą. Jednym z najbardziej charakterystycznych dla białoruskiego rzemiosła produktów jest tzw. rusznik (ręcznik) –wykonany z lnianego płótna (niekiedy z domieszką innych naturalnych tkanin) i zdobiony barwnymi wzorami, często zaczerpniętymi z natury lub symbolizującymi żywioły. Ruszniki pełniły w białoruskiej kulturze nie tylko rolę użytkową i zdobniczą (przykrywano nimi stoły, ławy czy zdobiono belki stropowe), ale także obrzędową. Towarzyszyły człowiekowi od dnia narodzin do śmierci. Lniany rusznik, który w poprzednim roku był poświęcony razem z zawiniętym w niego paschalnym ciastem, wieszano pod belką stropową w izbie, w której odbywał się poród. Noworodka również owijano w lniany rusznik. Był to symbol przyjęcia dziecka do nowego życia – na ziemi. Rusznika nie trzeba było wcześniej wygotowywać ani sterylizować, ze względu na posiadane przez len właściwości samooczyszczenia – len jest tkaniną czystą i sterylną. Lniane płótno było wykorzystywane również z obrzędach pogrzebowych – symbolizowało kolejne przejście do nowego życia. Ruszniki towarzyszyły wszystkim ważnym uroczystościom. W cerkwi podczas ślubu używano ruszników, które miały znaczenie symboliczne. Jeden z nich kładziono pod nogi młodych – przejście nad nim oznaczało wejście we wspólne życie. Innym rusznikiem wiązano ręce młodych na znak jedności, by umocnić ich związek. Rodzice panny młodej ofiarowywali chleb, który również był zawinięty w rusznik. Wzory na rusznikach miały znaczenie symboliczne – zapisywano w nich życzenia zdrowia, szczęścia, długiego życia. Szczególnie ciekawym zwyczajem związanym z rusznikami jest stosowanie ich jako formy prośby do Boga. Gospodyni tkająca rusznik we wzorze kodowała różne prośby i zostawiała rusznik tam, gdzie Bóg „mógł go zobaczyć” – w cerkwi, na przydrożnych krzyżach, albo na cmentarzu – jako prośbę za zmarłego. Do dziś takie ruszniki można spotkać na terenie Puszczy Białowieskiej.
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
