| Nie masz produktów w koszyku |
Ozdobny kołnierzyk z koronki frywolitkowej, wykonany przez mistrzynię rękodzieła, przy współpracy z projektantką mody.
Kołnierzyk wypełniają ażurowe siateczki. Przy brzegu wzór gęstnieje. Całość tworzy niezwykle delikatną kompozycję. Kołnierzyk zapinany jest na perłowy guziczek. Ten typ koronki – tzw. koronka frywolitkowa, to prawdziwy unikat w dziedzinie rękodzieła. Wymaga jednego z bardziej złożonych warsztatów koronkarskich. Właśnie dlatego jest tak ceniona i poszukiwana. Kołnierzyk będzie eleganckim, ponadczasowym, modnym dodatkiem do różnych strojów.
Zobacz stylizacje przygotowane przez projektantkę mody.
Próbując zdefiniować, czym jest koronka, można powiedzieć, że jest to konstrukcja z przeplatanych nici. Niewątpliwie jednak znacznie trafniejsza jest poetycka nazwa jednej z technik koronkarskich – „punto in aria”, czyli „szycie w powietrzu”. „Koronka to wynalazek bogini, a zajęcie królowej” – tak o koronkarstwie mówił Federico de Vinciolo, XVI- wieczny koronkarz, związany z dworem Henryka II. I choć mało kto o tym wie, to właśnie królowa – Bona, która była koronkarką, rozpowszechniła w Polsce trudną sztukę koronki klockowej. Do renesansu koronki w Polsce przyczyniła się znana polska aktorka - Helena Modrzejewska. To ona była inicjatorką utworzenia w Zakopanem w 1883 roku Krajowej Szkoły Koronkarskiej. Wkrótce – około 1890 roku podobna szkoła została otwarta w Bobowej. Dziś szkoły te już nie istnieją Jednak w Bobowej nadal pielęgnowane są tradycje koronkarstwa klockowego i jest ona uważana za jeden z najważniejszych ośrodków koronkarskich w Polsce. Innym ważnym ośrodkiem jest Koniaków, w którym rozwinęła się koronka szydełkowa. Istnieje wiele legend związanych z powstaniem koronki. Do najpiękniejszych należy historia o Wenecjance, która dostała w prezencie od narzeczonego koralowy naszyjnik. Chłopak wypłynął w długi rejs, a ona postanowiła wykonać za pomocą igły i nici kopię misternej biżuterii. I tak narodziła się koronka. Tyle legenda. Badania historyczne natomiast dowodzą, że koronka była znana już w starożytności. Najstarsze koronki siatkowe odnaleziono w grobowcach tebańskich. Były zrobione z włosów! Ich wiek ocenia się na 4500 lat. Ślady węzłów frywolitkowych odkryto w grobowcach faraonów. Koronka frywolitkowa była więc prawdopodobnie znana już w starożytnym Egipcie. Podobne znaleziska pochodzą z Chin. Koronki klockowe i haftowane znajdowano w grobowcach koptyjskich, datowanych na III do VII w.n.e., a resztki charakterystycznych klocków, służących do wyrobu koronki klockowej, odkryto w wykopaliskach z czasów rzymskich. Jak widać piękno koronki jest ponadczasowe i w każdej epoce znajdzie ona swych wiernych zwolenników.
Na razie nie dodano żadnej recenzji.
